دعای هفتم صحیفه سجادیه به همراه ترجمه

دعای هفتم صحیفه سجادیه

دعای هفتم صحیفه سجادیه، دعایی پر فضیلت است که این روزهای سخت کرونایی خواندن آن بسیار سفارش شده است. این هفتمین دعای کتاب صحیفه ی سجادیه از امام سجاد (ع) است. امام سجاد (ع) این دعا را به هنگام مهمّات و سختیها می خواندند.

دعای هفتم صحیفه سجادیه چه زمانی خوانده می شود؟

دعای هفتم صحیفه سجادیه، دعایی پر فضیلت است که خواندن آن در هنگام مهمّات و سختیها در کتاب صحیفه ی سجادیه از امام سجاد (ع) توصیه شده است. این روزها این دعا برای دور بودن از بلاهای بیماری کرونا توصیه شده است. البته علاوه بر خواندن این دعا باید به توصیه های پزشکی عمل کنید.

متن دعای هفتم صحیفه سجادیه به همراه ترجمه : 

یا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکارِهِ، وَ یا مَنْ یفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَ یا مَنْ یلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَی رَوْحِ الْفَرَجِ، (1)

ای کسی (خدایی) که گره های بسته به دست تو گشوده می شود و سختی به (نام) تو آسان می گردد و راه خروج از ناگواری ها و رسیدن به آسایش از تو درخواست می گردد، (1)

ذَلَّتْ لِقُدْرَتِک الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِک الْأَسْبَابُ، وَ جَرَی بِقُدرَتِک الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَی إِرَادَتِک الْأَشْیاءُ، (2)

در برابر قدرت تو ناهمواری ها و سختی ها رام و ذلیلند و همه ی اسباب و ابزار با لطف تو سببیت و علیت یافته اند و به قدرت تو قضا و فرمان ها جریان یافته و به اراده ی تو اشیاء به حرکت خود ادامه می دهند، (2)

فَهِی بِمَشِیتِک دُونَ قَوْلِک مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِک دُونَ نَهْیک مُنْزَجِرَةٌ، (3)

و به مشیت تو بدون احتیاج به گفتار فرمانبرند و طبق اراده ی تو بدون این که نیاز به نهی (لفظی) باشد از حرکت باز می ایستند، (3)

أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِی الْمُلِمَّاتِ، لَا ینْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا ینْکشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا کشَفْتَ، (4)

تویی که برای حل مشکلات خوانده می شوی و در سختی ها تو پناهگاهی، هیچ کدام از این مشکلات بدون آن که آن ها را دفع کنی زدوده نمی شوند و هیچ کدام از این سختی ها بدون این که تو آن ها را برطرف کنی برطرف نمی گردند، (4)

وَ قَدْ نَزَلَ بی یا رَبِّ مَا قَدْ تَکأَّدَنِی ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بی مَا قَدْ بَهَظَنِی حَمْلُهُ، (5)

خدایا، مشکلاتی مرا فرا گرفته که سنگینی آن ها مرا به زانو در آورده و گرفتاری آن مرا از تحمل آن ناتوان ساخته، (5)

وَ بِقُدْرَتِک أَوْرَدْتَهُ عَلَی وَ بِسُلْطَانِک وَجَّهْتَهُ إِلَی، (6)